قرص آسپرین و هر آنچه که باید بدانید!

هر آنچه باید درباره قرص آسپرین بدانید !

آسپرین (Aspirin) یا استیل سالیسیلیک اسید (ASA) معمولا به عنوان یک مسکن برای دردهای جزئی و کاهش تب استفاده می شود.

این دارو همچنین یک داروی ضد التهابی بوده و می تواند به عنوان رقیق کننده ی خون نیز استفاده شود.

افرادی که دارای خطر ابتلا به لخته شدن خون، سکته مغزی و حمله قلبی هستند، می توانند به طور مرتب در دوزهای پایین از آسپرین استفاده کنند.

آسپرین حاوی ماده ای به نام سالیسیلات است.

سالیسیلات از پوست درخت بید استخراج می شود؛ و استفاده از آن برای اولین بار در حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد، در زمان بقراط، ثبت شده است.

در آن زمان مردم برای از بین بردن التهاب و تب، پوست بید را می جویدند.

این دارو اغلب پس از حمله قلبی، بلافاصله به بیماران داده می شود تا از لخته شدن بیشتر خون و مرگ بافت قلبی جلوگیری شود.

نکاتی مختصر در مورد آسپرین

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد آسپرین را قرار داده ایم. جزئیات بیشتر درباره این دارو را می توانید در متن مقاله اصلی مطالعه کنید.

• آسپرین یکی از پر مصرف ترین و رایج ترین داروها در جهان است.
• این دارو حاوی سالیسیلات است، ماده ای که می توان آن را از گیاهانی مانند “درخت بید” و “مورد” استخراج کرد.
• آسپرین اولین داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) کشف شده می باشد.
• این دارو با تعدادی از داروهای دیگر، از جمله وارفارین و متوترکسات واکنش می دهد.

قرص آسپرین چیست؟

آسپرین یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است.

داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، دارای ویژگی های زیر می باشند:

• ضد درد: بدون ایجاد بی حسی یا بیهوشی، درد را کاهش می دهند.
• تب بر: تب را کاهش می دهند.
• ضد التهاب: در دوزهای بالاتر التهاب را کاهش می دهند.

عبارت غیر استروئیدی بدین معنی است که این دارو از خانواده ی استروئیدها ساخته نشده است.

استروئیدها اغلب دارای مزایای مشابه هستند، اما می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای را به همراه داشته باشند.

مسکن های ضد التهاب غیر استروئیدی، غیر مخدر هستند. به این معنا که آن ها باعث ایجاد بی حسّی یا سرّی نمی شوند. آسپرین اولین داروی ضد التهابی بود که کشف شد.

بیش از ۲۰۰۰ سال است که از سالیسیلات، در قالب پوست درخت بید استفاده می شود. بعضی از مردم هنوز هم از پوست بید به عنوان یک درمان طبیعی و گیاهی برای درمان سردرد و سایر دردهای جزئی خود استفاده می کنند.

بیش از ۱۰۰ سال است که آسپرین در شکل کنونی اش مصرف می شود و هنوز یکی از داروهای رایج در جهان است. طبق برآوردها، سالانه حدود ۳۵۰۰۰ تن آسپرین در دنیا مصرف می شود.

آسپرین برندی تجاری متعلق به شرکت دارویی آلمانی Bayer است. نام عمومی این دارو، استیل سالیسلیک اسید می باشد.

موارد مصرف آسپرین

آسپرین یکی از رایج ترین داروها برای درمان درد، میگرن و تب های خفیف تا متوسط، می باشد.

رایج ترین موارد استفاده آن شامل سردرد، درد قاعدگی، سرماخوردگی و آنفولانزا، پیچ خوردگی و کشش های عضلانی و دردهای مزمن مانند آرتروز است.

برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط، از آسپرین به تنهایی استفاده می شود.

اما برای دردهای متوسط تا شدید، اغلب این دارو همراه با سایر داروهای مسکن و داروهای ضد التهاب دیگر استفاده می شود.

این دارو در دوزهای بالا می تواند علائم زیر را کاهش داده یا برطرف کند:

• تب روماتیسمی
• آرتروز روماتیسمی
• سایر بیماری های التهاب مفصلی
• پریکاردیت

این دارو در دوزهای پایین برای موارد زیر استفاده می شود:

• برای پیشگیری از تشکیل لخته های خون و کاهش خطر حمله ایسکمیک گذرا (TIA) و آنژین ناپایدار
• پیشگیری از تشکیل لخته های خونی برای جلوگیری از انفارکتوس میوکارد در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی
• برای پیشگیری از سکته مغزی، اما نه برای درمان آن
• برای پیشگیری از سرطان های کولورکتال

آسپرین و کودکان

آسپرین معمولا برای افراد با سن کمتر از ۱۶ سال مناسب نیست، زیرا خطر مبتلا شدن به سندرم ری را در آنها افزایش می دهد.

این سندرم معمولا پس از یک ویروس مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا آبله مرغان ظاهر می شود و می تواند منجر به وارد شدن آسیب های دائمی به مغز یا مرگ شود.

با این وجود، ممکن است یک پزشک متخصص، برای یک کودک تحت نظارت مبتلا به بیماری کوازاکی، آسپرین تجویز کند و از به وجود آمدن لخته های خونی پس از عمل جراحی قلب جلوگیری کند.

در کودکان، معمولا از استامینوفن (پاراستامول، تیلنول) و ایبوپروفن به جای آسپرین استفاده می شود.

مصرف با دوز پایین

آسپرین با دوز پایین، در حدود ۷۵ تا ۸۱ میلی گرم در روز، می تواند به عنوان یک دارو ضد انسداد، برای جلوگیری از تشکیل لخته های خونی مورد استفاده قرار گیرد.

این دارو در این دوز معمولا بعد از وقایع زیر به بیماران داده می شود:

• عمل جراحی پیوند عروق اکلیلی
• حمله قلبی
• سکته مغزی
• انقباض عضلات دهلیزی
• سندرم کرونری حاد

اگر پزشک معتقد باشد که در فردی دارای بیماری زیر، احتمال حمله قلبی یا سکته وجود دارد، به او آسپرین با دوز پایین تجویز می کند:

• سطح کلسترول خون بالا
• فشار خون بالا
• دیابت
• افرادی که سیگار استعمال می کنند

سایر افرادی که ممکن است مصرف آسپرین با دوز کم به آن ها توصیه شود عبارتند از:

• افرادی که شبکیه چشمشان آسیب دیده است
• افرادی که بیش از ۱۰ سال سابقه دیابت دارند
• بیمارانی که داروهای ضد فشار خون مصرف می کنند

کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده آمریکا در حال حاضر برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سرطان کولورکتال در بزرگسالان بین ۵۰ تا ۵۹ سالی که شرایط زیر را دارا هستند،

آن ها را به مصرف روزانه آسپرین با دوز کم توصیه می کند:

• کسانی که بالای ۱۰ درصد خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در آن ها وجود دارد
• کسانی که احتمال خونریزی زیاد ندارند
• کسانی که به احتمال زیاد حداقل ۱۰ سال دیگر زندگی خواهند کرد
• کسانی که مایل به مصرف این دارو به مدت حداقل ۱۰ سال هستند

در تمام این موارد، فرد به طور معمول تا پایان عمر خود، روزانه این دارو با دوز پایین مصرف خواهد کرد.

نحوه مصرف

قرص را با یک لیوان آب مصرف کرده و دستور العمل های پزشک را دنبال کنید.

می‌توانید آسپرین را با غذا یا با معده ی خالی بخورید.

اگر معده تان با مشکل و درد مواجه شد، حتما آن را با غذا مصرف کنید. هرگز این دارو را بیشتر از مقدار تجویز شده نخورید.

اگر این دارو را طبق یک برنامه‌ی مشخص مصرف می‌کنید و از آن عقب افتادید هرچه سریع‌تر آن را بخورید.

اگر تقریبا زمان قرص بعدی فرارسیده است همان یکی را مصرف کنید. به‌هیچ وجه آن را دو برابر یا چند برابر نخورید.

اگر برای درمان درد از آسپرین استفاده می‌کنید و این درد تا ۱۰ روز ادامه پیدا کرد، بدتر شد یا نوع آن تغییر کرد به پزشک اطلاع بدهید.

اگر قرمزی یا ورم هم مشاهده کردید، باید با دکتر مشورت کنید.

اگر بیش از ۳ روز تب داشتید هم باید به پزشک‌تان خبر بدهید.

فقط برای جلوگیری از حمله‌ی قلبی و لخته شدن خون و با تجویز پزشک از آسپرین استفاده کنید.

خطرات

مصرف آسپرین برای افراد زیر توصیه نمی شود:

• افراد مبتلا به زخم معده
• افراد مبتلا به هموفیلی یا سایر نابهنجاری ها در خونریزی
• افراد دارای آلرژی به آسپرین
• افراد دارای آلرژی به هر نوع داروی ضد التهاب مانند ایبوپروفن
• افراد در معرض خطر خونریزی معده یا سکته مغزی هموراژیک
• افرادی که به طور مرتب نوشیدنی الکلی مصرف می کنند
• افرادی که تحت درمان دندانپزشکی یا جراحی (هر قدر هم جزئی) می باشند.

افرادی که شرایط زیر را دارند باید در مصرف آسپرین احتیاط کرده، و تنها در صورت موافقت پزشک، آن را مصرف کنند:

• مبتلا به آسم
• مبتلا به فشار خون بالا کنترل نشده
• مبتلا به زخم معده در گذشته
• مبتلا به مشکلات کبدی
• مبتلا به مشکلات کلیوی

آسپرین در صورت بروز سکته مغزی تجویز نمی شود، زیرا تمام سکته ها ناشی از لخته شدن خون نیستند. در برخی موارد، آسپرین می تواند سکته مغزی را بدتر کند.

هر فردی که در حال آماده شدن برای انجام عمل جراحی است، در صورت مصرف آسپرین به طور مرتب، باید این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهد.

ممکن است لازم باشد که او حداقل ۷ روز قبل از عمل از مصرف آسپرین خودداری کند.

مصرف در بارداری و شیردهی

زنان باردار یا شیرده، تنها تحت نظارت پزشک می توانند آسپرین با دوز پایین مصرف کنند. این دارو با دوز بالا برای این دسته از افراد توصیه نمی شود.

آسپرین برای جنین مضر است و در واقع ممکن است سبب بروز مشکلات قلبی، کم شدن وزن هنگام تولد یا سایر عوارض جدی شود.

این دارو به هیچ وجه نباید در ۳ ماه آخر بارداری مصرف شود چرا که ممکن است به جنین آسیب وارد کرده و مشکلاتی در طول وضع حمل به وجود بیاورد.

زنان شیرده نیز باید از مصرف آسپیرین پرهیز کنند؛ زیرا ممکن است وارد شیر مادر شود و به سلامت کودک آسیب برساند.

این مورد هم عوارض جانبی مضر آسپرین است زیرا ممکن است باعث مشکلات جدی شود.

تداخل دارویی آسپرین با داروهای دیگر

گاهی اوقات یک دارو می تواند تأثیرگذاری داروهای دیگر را کاهش دهد. یا ترکیب چند دارو می تواند خطراتی را برای بیمار به وجود آورد. در این مواقع می گوییم یک واکنش دارویی رخ داده است.

شایع ترین داروهایی که ممکن است با آسپرین تداخل داشته باشند، عبارتند از:

داروهای ضد التهاب مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن، اندومتاسین و ناپروکسن. مصرف این داروها به همراه آسپرین می تواند خطر خونریزی معده را افزایش دهد.

متوترکسات، که برای درمان سرطان و برخی از بیماری های مشابه استفاده می شود.

آسپرین کار بدن را برای از بین بردن متوتروکسات سخت تر کرده و باعث به وجود آمدن سطوح بالا و خطرناکی از متوتروکسات در بدن می شود.

داروهای ضد افسردگی (مهارکننده جذب سروتونین انتخابی (SSRI)) برای درمان افسردگی؛ مانند سیتالوپرام، فلوکستین، پاروکستین، ونلافاکسین و سرترالین. مصرف این داروها به همراه آسپرین، می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد.

وارفارین، دارویی ضد انعقادی یا رقیق کننده خون است که از لخته شدن خون جلوگیری می کند.

ترکیب این دارو با وارفارین، اثرات ضد انعقادی این دارو را کاهش داده و خطر خونریزی را افزایش می دهد.

با این حال در برخی موارد، ممکن است پزشک آسپرین را همراه با وارفارین تجویز کند.

موارد فوق، تمام داروهایی نیستند که نباید با آسپرین مصرف شوند.

هر فردی که آسپرین مصرف می کند باید این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهد، زیرا داروهای دیگر نیز می توانند با آسپرین تعامل ایجاد کنند.

عوارض جانبی آسپرین

شایع ترین عوارض جانبی آسپرین عبارتند از:

• سوزش معده یا روده
• سوء هاضمه
• حالت تهوع

عوارض جانبی زیر به احتمال کمتری پدیدار می شوند:

• بدتر شدن علائم آسم
• استفراغ
• ورم معده
• خونریزی معده
• کبودی

یکی از عوارض جانبی نادر آسپرین با دوز کم، سکته مغزی است.

آسپرین می تواند در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها مفید باشد، اما هر کسی که آسپرین مصرف می کند، ابتدا باید با پزشک خود مشورت کند.

هر فردی که کمتر از ۱۶ سال داشته باشد، نباید به طور معمول آسپرین مصرف کند، مگر در موارد نادر و تحت نظارت پزشکی.

منبع: مدیکال نیوز تودی